కర్మ మరియు కర్మభేదము

ఓం     కుర్వన్నే నేహ కర్మాణి జిజీవిషేచ్ఛత సమాః ।
    ఏవం త్వయి నాన్యథేతో-స్తి న కర్మ లిప్యతే నరే ॥
                    (యజుర్వేదము 40-2)
ఓ మానవుడ! నీవు వంద సంవత్సరము కర్ము చేయుచు జీవింపకోరుము. కర్మరాహిత్యము కూడదు. ఈ వేదవిహత కర్మను కర్తవ్యబుద్ధితో చేయుము. మోహముతో వదు. ఇట్లు చేసినచో నీవు కర్మబంధనము లోనికి రావు. కర్మబంధనమునకు హేతువు కాని విధముగ నుండుటకు ఇంకొక పద్ధతిలేదు. నిష్కామబుద్ధితో కర్ము చేయుటయే ఉపాయము.
మానవు చేయు కర్ము ఎన్నోరకాు. వాటి భేదమును చూపు పద్ధతు కూడ కొన్ని రకాు. అందులో ఒక పద్ధతి ననుసరించి కర్ము నాుగు రకాు. 1. అకర్ము 2. కర్ము 3. కుకర్ము 4. సుకర్ము.
1. అకర్ము : మనుష్యుడు తన కొరకు చేయునవి. స్నానముచేయుట, తినుట, నీరు త్రాగుట, వస్త్రమును ధరించుట మొదగునవి వీటి ఫము సీమితము.
2. కర్ము : ఇతరు మేుకోరి చేయునవి. నిర్ధనుకు, వికలాంగుకు సహాయము చేయుట. ఇతరుకు శిక్షా, విద్యను నేర్పుట. దుఃఖితుకు ధైర్యము చెప్పుట, రోగుకు సేవచేయుట. దేశము మరియు తన జాతియొక్క ఉన్నతికై పురుషార్థము చేయుట. మానవకల్యాణమునకై ప్రయత్నము చేయుట.
3. కుకర్ము : ఇతరుకు మరియు స్వయముగా తనకు కూడ హాని కలిగించునవి. ఇవి ద్వేషబుద్ధితో చేయునవి. ఇతరుకు దుఃఖము, నష్టము కలిగించునవి.
4. సుకర్ము : ఆత్మోన్నతిని కలిగించునవి పరమాత్మ సాక్షాత్కారమునకు దోహదము చేయునవి.
ఇంకొక పద్ధతి ననుసరించి కర్ము మూడు విభాగము. అవి 1. నిత్యకర్ము. 2. నైమిత్తికకర్ము. 3. కామ్యకర్ము.