"అందముఁ జూడఁ జెప్పఁ దర
మా" యని మోహితు లౌచుఁ జూచి, "యీ
చందముఁ జూడమే!" యని ప
సందుగ నా కడఁ జేరి సోదరుల్
మందముగా సుఖింప రొకొ!
మానసముల్ మురియంగ.. నూహ లూ
గం.. దములమ్ము నందలి సు
గంధము మోయుచు గాలి వీయగా..
శూర్పణఖ రామలక్ష్మణులను జూచి మోహంలో పడిపోయింది. ఒక సుందరి రూపం ధరించింది. తాంబూలం పుక్కిట పెట్టుకున్నది. సోదరులైన రామ లక్ష్మణు లిద్దరూ తనను చూడగానే మోహితులై పోతా రని తనతో సుఖిస్తా రని కల గంటున్నది..
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి