అవనిసుతను, బతిని నవని మాత యపు డ
త్యంత మయిన ప్రేమ, యంతె కినుక
తనరఁ జూచి, ధరణి తగ విచ్చుకొన వేగ
ముగను లోని కేగె పుత్రితోడ..
అవని సుత (సీత)ను, పతిని (రాముని) అవని మాత (భూమాత) చూసింది. ఎంతో ప్రేమతో.. అంతే కోపంతో.. ప్రేమతో చూసింది కూతురును.. కోపంతో చూసింది అల్లుణ్ణి. (గర్భవతిని కానలకు పంపినా డని కోపం)
ఈలోపల భూమి విచ్చుకొన్నది. క్షణాలమీద ఆమె తన పుత్రి యైన సీతను దీసుకొని భూగర్భంలోకి వెళ్ళి అదృశ్యమై పోయింది.
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి